مدل ساده برای اجرای همروند فرآیندها مناسب نیست، با توجه به
این که هدف عمده ما طراحی سیستمی است که با استفاده از آن بتوان فرآیند ها را به
صورت همروند اجرا نمود نیاز به تغییرات در مدل فوق احساس می شود.
ساده ترین
تغیری که می توان در مدل فوق ارائه کرد، به صورتیکه تا حدی نیازهای ما را برطرف
نماید به شرح زیر است:
فرض می کنیم مجموعه ای از برنامه های آماده اجرا وجود
داشته باشند، برای حفظ سازگاری با مدل ساده فوق، تنها برنامه فعال معینی که CPU را
در اختیار دارد در داخل حافظه قرار دارد. سایر برنامه ها به علت کمبود فضای حافظه
نمی توانند در داخل آن قرار بگیرند. بنابراین سایر برنامه ها را بر روی دیسک
قرار می دهیم.
نکته: قسمتی از دسک که به عنوان حافظه مورد استفاده قرار می گیرد
را حافظه مجازی گویند.
بنابراین، برنامه فعال برش زمان CPU را در اختیار گرفته و
اجرا می شود و سپس جای خود را به برنامه دیگری که در دیسک قرار دارد می
دهد.
آنچه مسلم است این روش می تواند فرآیندها را به صورت همروند اجرا نماید.
اما اجرای یک فرآیند نیازمند صرف زمان برای وارد کردن فرآیند به حافظه
و