روش های تخصیص انباره
به منظور تخصیص فضای
(حافظه) معمولا از 5 روش زیر استفاده می کنیم:
الگوریتم first fill: در این
الگوریتم فرض بر این است که جست و جوی برای پیدا کردن بلوک خالی از ابتدای انباره
یا دیسک آغاز می شود اولین فضای خالی که حداقل به اندازه حجم مورد نظر، فضای خالی
دارد، تخصیص می یابد. در این روش تراکم فضای اشغال شده در ابتدای حافظه بیشتر خواهد
بود.
الگوریتم Next Fit: نحوه ی تخصیص فضا برای الگوریتم مشابه First Fit است با
این تفاوت که جست و جو برای یافتن بلوکی با حداقل فضای برابر با اندازه مورد نظر،
از ادامه مکان پیدا شده در انباره در جست و جوی قبلی صورت می گیرد. بدیهی است، جست
و جو در اولین تخصیص از ابتدای انباره صورت می گیرد.
استفاده از این الگوریتم
باعث می شود یکنواختی توزیع برنامه ها در سطح حافظه افزایش یابد.
الگوریتم Best
Fit: در این روش برای پیدا کردن و تخصیص یک بلوک، کل حافظه مورد جست و جو
واقع می شود و بلوکی از حافظه که فضای خالی آن نزدیک به فضای مورد درخواست باشد (در
عین حال بزرگتر یا مساوی آن باشد) انتخاب می شود. ممکن است نتواند از بلوک های خالی
که از این روش باقی می ماند استفاده کرد چرا که گاهی اوقات این بلوک ها بسیار کوچک
می باشند.