نحوه تراکنش نرم افزار مدیریت ریسک2

نحوه تراکنش نرم افزار مدیریت ریسک2

در مرحله شكاف ، تحليل جريان نقدينگي انجام مي شود بدين صورت كه كليه ارقام و مبالغ مربوط به گروه حساب ها و انواع قراردادها محاسبه مي گردند و سپس سيستم ، مقدار شكاف و شكاف انباشته را براساس بسته هاي زماني بيان مي كند.
    نموداري از اين ارقام نيز در اختيار كاربر قرار مي گيرد. قابليت نمايش وجوه به كليه ارزهاي رايج با آخرين قيمت تعيين شده آنها توسط بانك نيز، فراهم مي باشد. سپس در مرحله تحليل درآمد سود خالص ، درآمد سود خالص و مابه التفاوت نرخ درآمد واقعي به همراه سود پيش بيني شده براساس مدل بسته هاي زماني و مدل منحني نرخ سود تعيين شده از سوي كاربر نمايش داده مي شود و سرانجام در قسمت محاسبات مالي كه يك جزء مدلساز مي باشد كاربر مي تواند محاسبات ، فرمول ها و گزارش ها را در آن مدلسازي نمايد.
    ريسك مختص وام هاي بزرگ است. وام هاي 5، 10، 20 يا 100ميلياردي ريسك زيادي دارند. اين وام ها ديگر با صرفه جويي در زندگي افراد قابل جبران نيستند. در چنين شرايطي بانك ها بايد مديريت ريسك را به كار گيرند.
    بانك بايد توسط يك نرم افزار آينده اين بخش ها را پيش بيني نموده و بتواند وضعيت بازار را تحليل كند.
    در اينجا مديريت ريسك به بانك هشدار مي دهد كه در فلان بخش تجاري نبايد سرمايه گذاري كرد يا در صورت سرمايه گذاري بايد چه نوع وثيقه اي دريافت شود.
    اين نرم افزار مي تواند بزرگترين كمك را به كارشناسان اعتباري بكند، زيرا از اين طريق ريسك اعطاي تسهيلات به مشتري را ارزيابي نموده و با توجه به اين ريسك كارشناس اعتباري را هدايت مي كند تا حد و يا ميزان تسهيلات يا وثيقه خاصي را براي وي اعمال نمايد.
    در اين نرم افزار هرچه اطلاعات بيشتر و دوره زماني طولاني تري را در برگيرد، نتيجه ارائه شده توسط اين نرم افزار به واقعيت نزديكتر و به همين نسبت قابل استناد تر خواهد بود.
    در حال حاضر ريسك نرخ بهره به صورت ثابت است، ولي در آينده اگر اين نرخ بصورت شناور در مي آيد نرم افزار عقودي را كه نرخ بهره شامل آنها مي گردد را شناسايي و بر اساس آنها مدل سازي مي كند.
    هر بانكي مي تواند اين سيستم را پياده كند و ريسك هاي درون سيستم خودش را مديريت نمايد اما بهترين راه اين است كه براي طبقه بندي ريسك مشتري ، بانك مركزي ريسك يك مشتري را در كل نظام بانكي ارزيابي نموده و بانك ها براي ارائه تسهيلات يا ورود به سرمايه گذاري ها ، ريسك وي را از سيستم مديريت ريسك بانك مركزي استعلام نمايند، زيرا اگر معامله يا ارائه تسهيلات به يك مشتري با ريسك فراواني همراه باشد و در آينده بانك را متحمل زيان نمايد اين احتمال براي تمامي بانك ها وجود دارد و در نهايت متوجه سيستم بانكي شده و به اقتصاد كشور آسيب مي رساند.
    علي الخصوص با شرايط پيش آمده براي بانك هاي غربي ، لزوم توجه به مقوله مديريت ريسك و در نظر گرفتن پيش بيني هايي براي آينده و لحاظ نمودن عوامل داخلي و خارجي اقتصاد براي بانك ها كه از مهم ترين بخش هاي بازار مالي هستند بسيار ضروري تر و ملموس تر جلوه مي نمايد.