کامپیوترها بیشتر قدرت خود را مدیون توانایی شان، در
اجرای انتخاب کدها و سرعتی که به آن، الگوریتم های تکراری را اجرا می کنند، می
باشند. برنامه هایی که به زبان های سطح بالایی مثل Java یا C++ نوشته می شوند از
ساختارهای if-then، if – then-else و Case برای اجرای انتخاب کدها استفاده می کنند
و همینطور برای اجرای تکراری کد ها از ساختارهای حلقه ها مثل حلقه while (تست در
ابتدا)، حلقه Repeat-unitil (تست در انتها) و حلقه for (کنترل به وسیله شاخص) بهره
می برند. بعضی از زبان های سطح بالا دارای یک دستورالعمل goto پرش های غیر شرطی می
باشند. در زبان های اولیه (مثل نگارش اولیه Fortan یا basic) برای اجرای انتخابی
دستورالعمل ها و ایجاد حلقه از دستورالعمل if ساده و goto استفاده می شد.
وظیفه
برنامه نویس زبان اسمبلی 80*86 شبیه به وظیفه برنامه نویس زبان Fortan یا basic
است.
ریز پردازنده 80*86 می تواند دستور العمل هایی را اجرا اجرا کند که تقریبا
قابل مقایسه با عبارت for هستند، اما اکثر انشعاب ها و حلقه هایی که به وسیله
دستورالعمل های 80*86 صورت می گیرد بی شباهت به دستورات basic نیستند اما بسیار
ابتدایی تر از دستورا العمل های if ساده و goto می باشند.