سیستم ها را از لحاظ میزان اطمینان از نتیجه عملکرد آن،
به دو گروه دسته بندی می کنند:
سیستم های معین و سیستم های نامعین یا
محتمل.
الف: سیستم های معین یا سیستم های قطعی(Deterministic
Systems)
سیستم های معین،سیستم هایی که می توان نتیجه یا عملکرد آن را با قاطعیت
و اطمینان پیش بینی کرد.در اینجا هیچگونه شک و تردید در مورد نتیجه بازده یا
خروجی سیستم نیست؛یعنی اگر اطلاعات لازم در مورد حالت قبلی و حالت فعی سیستم
در دست باشد می تواند با قاطعیت و بدون اشتباه حالت بعدی سیستم را پیش
بینی کرد.
مثلا میزان تولید یک کارخانه از نظر متخصصان فن، یک سیستم
معین است، به طوری که می توانند ظرفیت تولید را بر اساس توان و بازدهی
تجهیزات ئ ماشین آلات و همچنین تعداد و توان کارگران و کارکنان متخصص و
میزان ساعات کار روزانه و ماشین آلات و همچین تعداد و توان کاری کارگران و کارکنان
متخصص و میزان ساعت کار روزانه برآورد محاسبه نمایند. همچنین ، وقتی که یک برنامه
مشخصو آزمایش شده را به کامپیوتر می دهیم، نتیجه اجرای آن برای ما مشخص می
باشد.
ب: سیستم های نامعین (NON-Deterministic)یا محتمل (Probaabillistic)
در
این گونه سیستم ها، برخلاف سیستم های قبلی، نمی توان نتیجه عملکرد آن را با قاطعیت
پیش بینی کرد. مثلا کنترل کیفیت در کارخانه جات تولیدی از این نوع است، یعنی نمی
توان با قاطعیت میزان یا درصد تولید ناقص را تعیین کرد، زیرا عوامل متعددی در این
زمینه دخالت دارند.
مانند مستهکل شدن تجهیزات و ماشین آلات تولیدی، پایین بودی
کارآیی کارگران و افراد متخصص یا نداشتن انگیزه کافی برای تولید بیشتر و بهتر،
نامرغوب بودن مواد اولییه مشابه آن.