اینک توجه خود را به برخی حالات برنامه نوسیسی که نیاز به
متغییر های اشاره گر و متغییر های هدف متناظر شان دارند، جلب می کنیم.
ما می خواهیم دید که استفاده از متغییرهای اشاره گر اماکن می دهد تا
متغییرهای هدف را به صورت پویا یعنی در هنگام اجرای برنامه، به وجود آمده و یا از
بین ببریم.
برای به تصویر در آوردن روشی که متغییرهای خدف به طور پویا به
وجود آمده و از بین می روند، با یک نوع لیست پیوندی عمومی کار می کنیم که هر
جزء آن به جزء قبلی آن اشاره می کند. بنابراین، همانگونه که نشان داده شده است جزء
دوم به جزء اول، جزء سوم به جزء دوم و به همین ترتیب، اشاره می کنند. این
روش به ترتیب عکس ورود نامید زیرا آخرین جزء در ورد به لیست اولین جزء خروج
از آن خواهد بود.