سیستم مبادله پیچیده تر در سیستم عامل

سیستم مبادله پیچیده تر در سیستم عامل

برای بالا بردن درصد کارآیی CPU می بایست سیستم را به گونه ای طراحی کنیم که پس از پایان یافتن برش زمان برنامه فعال، برنامه بعدی که قرار است CPU را در اختیار بگیرد، بلافاصله در حافظه قرار داشته باشد. به این منظور فرض می کنیم به جای یک برنامه کاربر در حافظه، چندین برنامه کاربر را در حافظه قرار دهیم تا پس از پایان یافتن برش زمان برنامه فعال، علاوه بر این که برنامه بعدی در حافظه قرار دارد بتوانیم جابه جایی های لازم را انجام دهیم. جابه جایی هایی لازم شامل خارج کردن یک برنامه از حافظه و انتقال یک برنامه به حافظه می باشد.
بنابراین در چنین حالتی سیستم منتظر ورود یا خروج فرآیندها نخواهد بود و به مراتب کارآیی و درصد استفاده از CPU افزایش می یابد.
اما نکته ای که در این سیستم باید به آن دقت داشت نحوه حفاظت حافظه است. داشتن دو مد دیگر برای این سیستم جوابگو نیست. چرا که در این صورت برنامه های کاربردی نیز حق دسترسی به فضای آدرس یکدیگر را دارند. لذا برای حفاظت از حافظه باید چاره دیگری اندیشید.