تاریخچه زبان پاسکال

تاریخچه زبان پاسکال

زبان Algol به عنوان اولین زبان تخصصی سطح بالا در سال 1960 ارائه شد. این زبان ساختار یافته و دارای نحو (SYNTAX)، با قاعده و خوانا بود و برای پیاده سازی الگوریتم های ریاضی مناسب بود اما بعضی از انواع مهم داده مانند کراکتر یا پوینتر را نداشت. در جهت تکامل این زبان، زبان هایی از سوی افراد مختلف مطرح شدند که یکی از موفق ترین آن زبان پاسکال بود. این زبان، در سال 1970 توسط پروفسور نیکلاث ویرث در انستیتو تکنولوژی فدرال زوریخ (ETHZ) سوئیس ابداع گردید و به افتخار بلیز پاسکال، فیلسوف و دانشمند فرانسوی قرن هفدهم،به نام وی نامگذاری شد.
در زبان پاسکال اثری از مفاهیم مبهم و پیچیده زبان Algol مشاهده نمی شد و امکان تعریف انواع داده های جدید فراهم شده بود. ایده اصلی  در طراحی زبان پاسکال فراهم کردن زبانی برای آموزش برنامه سازی رایانه و نوشتن برنامه های خوب و ساختار یافته بود.
اولین کامپایلر  زبان پاسکال، از سوی  پروفسور ویرث و دستیارانش ،به خصوص یورث آمان  برای  یک رایانه CDC 6000 طراحی و پیاده سازی شد.  این کامپایلر خود به زبان پاسکال نوشته و ابتدا یک نسخه آن به صورت دستی به  زبان سطح پایین ترجمه شد و به طور رایگان عرضه گردید و به سرعت در اغلب دانشگاه ها مورد استفاده قرار گرفت. در سالهای بعد به دلیل بروز تنوع در  نسخه های موجود پاسکال، موسسات استاندارد در اروپا و آمریکا، تعاریف استانداری از این زبان به نام های پاسکال استاندارد ANSI و ISO ارائه کردند.
شرکت نرم افزار بورلند در نوامبر سال 1983 یک کامپایلر  پاسکال به نام  توربوپاسکال 1 برای میکرو رایانه های عرضه کرد که در آن دستورهایی به زبان پاسکال استاندارد اضافه شده بود تا برای کاربردهای تجاری مناسب شود. این کامپالیر به سرعت مورد استفاده برنامه نویسان سیستم های تجاری قرار گرفت و محبوبیت یافت و سپس نگارش های دیگری با امکانات بیشتر از سوی آن شرکت  تولید گردید. نگارش 7 توربوپاسکال آخرین نگارش عرضه شده از سوی شرکت بورلند تحت سیستم عامل DOS.
شرکت بورلند، محصولات دیگری برای برنامه نویسان پاسکال تحت سیستم عامل WINDOWS به نام های TURBO PASCAL FOR WINDOWS ، BORL AND PASCAL،DELPHI عرضه کرده است. در حال حاضر از بین سه محصول مذکور ، تنها DELPHI مورد پشتیبانی این شرکت قرار دارد و برای برنامه نویسی پاسکال تحت ویندوز مورد استفاده قرار می گیرد.