dnd چیست

خلاصه
1397/09/19

وقتی می‌خواهید وارد سایتی شوید باید آدرس وب سرور آن را بدانید, این آدرس با آدرس IP مشخص می شود اما از آنجایی که به خاطر سپردن آدرس IP سخت است

Dns چیست؟
سامانه نام دامنه (Domain Name System : DNS) که به اختصار به آن DNS نیز گفته می شود , نظامی سلسله‌ مراتبی برای نام‌ گذاری رایانه‌ ها و دیگر منابع متصل به اینترنت یا دیگر شبکه های رایانه ای است که در سال ۱۹۸۴ معرفی شده است.
وقتی می‌خواهید وارد سایتی شوید باید آدرس وب سرور آن را بدانید, این آدرس با آدرس IP مشخص می شود اما از آنجایی که به خاطر سپردن آدرس IP سخت است, می توان به جای آن از نام‌ دامنه استفاده کرد. متناظر با هر آدرس IP می توان یک نام دامنه در نظر گرفت, مثلاً آدرس IP گوگل ۱۷۳٫۱۹۴٫۳۳٫۱۰۴ است. برای دسترسی به گوگل می ‌توانید از این آدرس IP یا دامنه آن یعنی www.google.com استفاده کنید.
در DNS, همه آدرس ‌های اینترنتی داخل بانک ‌های اطلاعاتی توزیع شده ای وجود دارد که هیچ تمرکزی روی نقطه خاصی از شبکه ندارند. روش ترجمه نام بدین صورت است که وقتی یک برنامه کاربردی مجبور است برای برقراری یک ارتباط, معادل آدرس IP را از یک سیستم با نامی مثل cs.ucsb.edu بدست آورد, قبل از هر کاری یک تابع کتابخانه‌ ای (Library Function) را فرا می خواند, به این تابع کتابخانه ‌ای تابع تحلیلگر نام (Name Resolver) گفته می ‌شود. تابع تحلیلگر نام, یک آدرس نمادین را که بایستی ترجمه شود به عنوان متغیر ورودی پذیرفته و سپس یک بسته درخواست (Query Packet) به روش UDP تولید کرده و به آدرس یک سرویس دهنده DNS که به صورت پیش فرض مشخص می‌ باشد ارسال می‌کند. همه سیستم های میزبان باید حداقل یک آدرس IP از یک سرویس دهنده DNS در اختیار داشته باشند. این سرویس دهنده محلی پس از جستجو, آدرس IP معادل با یک نام نمادین را بر می گرداند , تابع تحلیلگر نام نیز آن آدرس IP را به برنامه کاربردی تحویل می‌دهد. با پیدا شدن آدرس IP , برنامه کاربردی می ‌تواند عملیات موردنظرش را ادامه دهد.
کاربرد حوزه ها (zone) :
برای تحلیل یک نام حوزه, سطوح از سمت راست به چپ تفکیک شده و در یک روند سلسله مراتبی, سرویس دهنده متناظر با آن سطح پیدا می‌ شود. نام‌ های حوزه به ۷ منطقه عمومی و به بیش از ۱۰۰ منطقه کشوری تقسیم بندی شده است. حوزه بدین معناست که شما با یک نگاه ساده به انتهای نشانی نمادین, می‌ توانید ماهیت آن نام و سرویس دهنده متناظر با آن را حدس بزنید, یعنی اگر انتهای نام ‌های حوزه متفاوت باشد منطقه جستجو برای یافتن نشانی IP معادل نیز متفاوت خواهد بود.
۷ حوزه عمومی که همه آنها سه حرفی هستند عبارتند از:
com. مالک این نام جزو مؤسسه های اقتصادی و تجاری به شمار می‌ آید.
edu. مالک این نام جزو مؤسسه های علمی یا دانشگاهی به شمار می ‌آید.
gov. مالک این مجموعه از نام ‌ها برای سرویس های دولتی آمریکا اختصاص داده شده است.
int. مالک این نام یکی از سازمان‌ های بین‌المللی (مثل یونسکو , فائو و …) محسوب می‌ شود.
mil. مالک این نام یکی از سازمان ‌های نظامی دنیا به شمار می ‌آید.
net. مالک این نام جزو یکی از ارائه دهندگان خدمات شبکه به شمار می‌رود.
org. مالک این نام جزو یکی از سازمان ‌های عام المنفعه و غیرانتفاعی محسوب می ‌شوند.
نام‌های حوزه بسیار زیادی در اینترنت تعریف شده اند که هیچ کدام از حوزه‌های سه حرفی هفت گانه را در انتهای آنها نمی بینید. معمولا در انتهای این نشانی ‌ها یک رشته دو حرفی مخفف نام کشوری است که آن نشانی و سیستم مالک آن نشانی در آن کشور واقع است.
هر حوزه می‌تواند به زیرحوزه‌ های کوچکتری تقسیم شود که به آن دامنه سطح دوم گفته می شود, به عنوان مثال نام‌ های مربوط به حوزه ایران که با مخفف ir. مشخص می شود به ۷ زیرحوزه به شرح زیر تقسیم می ‌شود:
 
ac.ir.  :  فقط برای دانشگاه‌ها یا مؤسسه های آموزشی
co.ir. : فقط برای شرکت ‌های سهامی خاص , سهامی عام , مسوولیت محدود و تضامنی
gov.ir. : فقط برای مؤسسه ها یا سازمان ‌های دولتی
id.ir.   : فقط برای افراد دارای ملیت ایرانی
net.ir. : فقط برای سرویس ‌دهندگان رسمی اینترنت
org.ir. : فقط برای مؤسسه ها و سازمان‌ های خصوصی
sch.ir. : فقط برای مدارس
 
به عنوان مثال: http://eng.ut.ac.ir
 
کشور: ایران
هویت: دانشگاه
نام دانشگاه: ut مخففی برای نام دانشگاه تهران
نام دانشکده: eng مخففی برای بخش فنی مهندسی
 
حوزه‌ ها با دامنه ها یکسان نبوده و یک حوزه می ‌تواند شامل مقادیری در رابطه با چندین دامنه باشد. برفرض, دامنه www.google.com دارای زیردامنه ای (Sub domain) به نام news است (news.google.com), درصورتیکه زیردامنه mail آن (mail.google.com) از دامنه اختصاصی www.gmail.com نیز قابل دسترسی می باشد.
ساختار یک دامنه :
نام دامنه از ارقام و حروفی تشکیل شده است , بخشی از آن نام وب سرور, بخشی دیگر نام دامنه و زیردامنه آن می باشد , مثلاً در آدرس http://www.google.com
http پروتکل انتقال اطلاعات در وب است. نشانه ‌های //: جهت جداسازی پروتکل از دامنه استفاده می شود. //:http جزو DNS قرار نمی گیرد. بخش بعد از آن یعنی www نام زیر دامنه است , google نام دامنه و com وب سرور آن می باشد. هر زیردامنه می تواند آدرس IP متفاوتی با نام دامنه خود داشته باشد.
نام دامنه و زیردامنه را مالک دامنه انتخاب و ثبت می کند. این بخش ها در حالت کلی می تواند شامل حروف , اعداد انگلیسی و علامت خط تیره (-) باشد. وب سرورهای مختلفی بوسیله آیکان تصویب و در دسترس قرار گرفته است که شامل ۲ تا ۶ حرف انگلیسی می باشد. ثبت دامنه در بسیاری از وب سرورها نیاز به مجوز خاصی دارد. وب سرورهای ۲ حرفی , در اختیار کشورهای مالک آن ها قرار گرفته و قوانین ثبت هرکدام بوسیله حکومت مطبوع آن مشخص می شود , مثلا us. در اختیار کشور آمریکا , ir. در اختیار کشور ایران و fr. در اختیار کشور فرانسه می باشد.
شرکت مهندسي آبان رايان البرز,نرم افزارنمايشگاه خودرو,اتومبيل,نرم افزارمشاوراملاک ,نرم افزارمديريت موسسات خيريه,دامنه وهاست